De eerste jaren
Op 4 februari 1943, midden in de winter en tijdens de Tweede Wereldoorlog werd V.V. Bevelanders opgericht. Wat een moment om een voetbalclub te beginnen. Het veld (weide) lag bij boer Steur gevestigd aan de Stekeldijk bij het gehucht Plankendorp. Al spoedig verhuisde de club naar een ander veld, gelegen aan de Molenweg, waar nu Camping de Molenhoek is gevestigd. Doordeweeks liepen er schapen op, waardoor maaien zelden nodig was, dat moest nog met de handmaaier. Er was een simpele kleedruimte in de vorm van een houten schuurtje, zonder verwarming en stromend water.
De rode draad door de geschiedenis van V.V. Bevelanders is het organiseren van activiteiten. De eerste, beschreven in de notulen was een voetbalwedstrijd georganiseerd met de plaatselijke muziekvereniging, De opbrengst van het evenement, 190 gulden was voor L.L. Koole. Dit leed verbleef in een sanatorium.
In 1950 kon V.V. Bevelanders ook een tweede elftal formeren en de eerste trainer deed zijn intrede, de heer Milhouse. Trainen deden zij eerst in het dorpshuis “ Renata” en daarin in het koelhuis, want veldverlichting was er niet. Het koelhuis was erg stoffig en de trainer hield het na een jaar voor gezien. In 1964 was er voor het eerst een A-junioren team, dit team werd getraind door Anton de Haze.
De groei-jaren
In 1968 werd er weer verhuisd, nu naar het huidige tweede veld. Het kleedlokaal stond aan de Nieuwstraat waar nu de soos staat. Het veld werd geopend met de gemeentelijke derby Bevelanders 1 – Wissenkerke 1. Burgemeester Wisse verrichte de aftrap en Bevelanders 1 won de wedstrijd met 7 – 1. Door de ligging in het dorp, de stijgende welvaart en een vrije zaterdag voor iedereen, steeg het ledental gestaag en kwam er een derde elftal.
25 jaar na de oprichting (1969) werd er weer een trainer aangesteld, de heer Jan de Bakker uit Wissenkerke. Trainen kon men op het huidige puntje, dit werd met een aantal bouwlampen verlicht, wat een luxe. Geleidelijk aan kwamen er meer jeugdteams en werden de spelers daarvan steeds jonger. Ook bestuurlijk werd de vereniging sterker, elk team kreeg een trainer en de vereniging groeide zo hard dat er gebrek aan speelruimte ontstond. Gesprekken met de gemeente over een tweede veld en meer kleedruimte kwamen op gang.
Sportief gezien schommelde Bevelanders 1 in die tijd tussen de eerste en tweede klasse van de afdeling Zeeland. De indeling van het zaterdagvoetbal was in die tijd regionaal 1e, 2e 3e en 4e klasse en daaronder zat de afdeling Zeeland.
Nu doet V.V. Bevelanders elk jaar mee om de prijs voor de sportiefste club binnen te slepen, maar in 1977 had V.V. Bevelanders de twijfelachtige eer om als laatste te eindigen in het toenmalige fairplay-klassement met 447 strafpunten. Nummer voorlaatst ’s-Heer Arendskerke, had 190 strafpunten dus het was wel de moeite in die periode. Menige club kwam al beven de “Nieuwe Diek” over om op Kamperland te gaan voetballen. Het beste was om Bevelanders maar te laten winnen! Er werd door het bestuur ingegrepen en daarna ging het geleidelijk beter.
IN 1978 werden beide kleedkamers voorzien van warm water en een soort douches. In hetzelfde jaar werd Joke Clement het eerst vrouwelijke bestuurslid van een voetbalvereniging in Zeeland en Johan Kouwer nam de voorzittershamer over van Leen de Visser. Om over betrokkenheid te spreken, alle drie zijn nog steeds lid van Bevelanders.
Als trainer werd Chris van Hese uit Goes aangenomen. Chris bracht veel bestuurservaring mee en samen met het bestuur kwam er meer lijn in de organisatie. Dit kwam van pas, omdat het hoognodige tweede veld, nu het hoofdveld, zou worden aangelegd. Voor de bouw van een kantine met kleedgelegenheid stelde de gemeente 155.000 gulden beschikbaar. Dit bedrag was voldoende voor de aanschaf van de bouwmaterialen, maar het bouwen moest de vereniging zelf doen. Dit was een hele uitdaging, maar met een mooie groep vrijwilligers werd de klus aangepakt. De eerste steen werd gelegd in december 1980 en de opening, tegelijkertijd met de ingebruikname van het hoofdveld, vond plaats in januari 1982.
Inmiddels had V.V. Bevelanders ook een damesteam. Chris van Hese probeerde de dames wat voetbal bij te brengen als trainer, maat het bleef hoofdzakelijk bij veel plezier en weinig punten. In 1982 werd ook voor het eerst een soort sponsorloop georganiseerd. Het werd een katerloop genoemd die plaatsvond op 2 januari. Men liep op en rond het terrein van Camping “De Roompot”, de hoofdsponsor van onze vereniging destijds. In hetzelfde jaar werd ook de eerste rommelmarkt gehouden. Deze vond plaats op het terrein van Rijnberg, voor de ouderen beter bekend als het terrein van Bram van Hee. De sponsorloop en de rommelmarkt zijn activiteiten die nog steeds elk jaar terug komen bij Bevelanders.
Chris van Hese werd opgevolgd door Ben van de Ketterij uit Arnemuiden. Ben was vooral een conditie- en motivatietrainer. Een rondje Stroodorp was slechts een warming-up. Kom daar nu nog maar eens mee aan als trainer! Ben was ook actief bij het verbeteren van de accommodatie. Het trainingsveld kreeg goede verlichting en de sintelbaan die er omheen lag was ook snel verdwenen. Er moest ruimte zijn om met slecht weer wedstrijden te spelen op het trainingsveld.
Een activiteit die helaas niet meer voorkomt is het spelen tegen profclubs. Johan Kouwer zag Han Berger, trainer van Utrecht regelmatig en Johan kon het voor elkaar krijgen dat FC Utrecht naar Kamperland kwam om tegen Bevelanders 1 te spelen. Het werd 6 – 0 voor FC Utrecht, zowaar geen slecht resultaat voor de Bevelanders. Frappant detail was dat Hans van Breukelen twee doelpunten maakte, Utrecht was door de wissels heen, op de reservekeeper na, dus werd Hans als noodgreep in de spits gezet. Ook Jan Wouters deed mee en wist tweemaal te scoren.
Het goede resultaat tegen FC Utrecht zette zich voort in de competitie, Bevelanders 1 werd kampioen in de 2e klasse en won tevens de afdelingsbeker. Het kampioenschap werd gevierd met een receptie bij hoofdsponsor “De Roompot”. Trainer Ben van de Ketterij bleek op de avond ook een begenadigd zanger te zijn en kreeg de handjes in de licht met “Als de klok van Arnemuiden”. Bevelanders 1 kon in de jaren 1982 tot 1985 geen potten breken in de 1e klasse, maar onze andere seniorenteams konden wel uitgebreid worden met een “vierde”.
Bevelanders won in 1 seizoen zowel het kampioenschap als de afdelingsbeker, dit moest uiteraard gevierd worden
In de winter van 1985 kwam Feyenoord op bezoek, de velden waren overal slecht, maar op Kamperland kon gevoetbald worden, als was enige drang op de consul wel nodig. Bekende voetballers zoals Ruud Gullit, Mario Been en Bijn Wijnstekers vertoonden hun kunsten op het toch niet al te beste veld. Aan het einde van seizoen 1985-1986 stopte Ben van de Ketterij als trainer bij V.V. Bevelanders en kwam Wim Ovaa. Wim Ovaa pakte het als trainer anders aan, hij concentreerde zich puur op het eerste elftal. Dat is iets wat iedere trainer nu doet, maar bij V.V. Bevelanders was men gewend dat een trainer zich over heel de vereniging bekommerde. Geleidelijk aan werd ook duidelijk dat V.V. Bevelanders veel talentvolle jonge spelers had en de groei-jaren gingen over in de succesjaren.
De succesjaren
De aanpak van Wim Ovaa werkte en prompt werd het eerste elftal kampioen en promoveerde ze naar de landelijke 4e klasse. Na het kampioenschap kwam er nog een toetje in de vorm van PSV. Deze ploeg was op trainingskamp in Zeeland en logeerde in hotel/restaurant “Kamperduin”, nu Amarore Kamperduinen. Ze wilden graag trainen op het veld van V.V. Bevelanders maar hadden geen bus. Zo reden de leden van V.V. Bevelanders met hun auto heen en weer naar “Kamperduin” om spelers te vervoeren. Zeggen ze wel eens dat Zeeuwen zuinig zijn! Maar voor de inwoners van Kamperland was het geen straf om een keertje Ronald Koeman, Hans van Breukelen, Wim Kieft of Eric Gerets in de auto te hebben gehad. De wedstrijd tussen Bevelanders en PSV eindigde in een verwachte grote overwinning voor PSV (1 – 10), maar heel even stond Bevelanders op voorsprong door een doelpunt van nieuwkomer Peter Wolse. Wat baalden de spelers van PSV van dat doelpunt, op elke tegengoal van een amateurploeg stond een boete van 100 gulden!
Met een paar nieuwe aanwinsten als Peter Verburg van Oostkapelle, Peter Wolse van SV Kats en Cherry Strating (verhuisde van Scheveningen naar Kamperland), deed Bevelanders het heel goed in de 4e klasse. In de voorlaatste wedstrijd van het seizoen werd het kampioenschap behaald door uit tegen de Meeuwen te winnen. Deze wedstrijd was op Koninginnedag, echter heel Kamperland ging naar Zoutelande en de volksspelen werden afgelast. Dat er veel talent was bij V.V. Bevelanders bleek ook bij het tweede elftal, want ook zij werden kampioen.
De rommelmarkt en sponsorloop waren inmiddels vaste activiteiten geworden in de vereniging. Van de opbrengst van de sponsorloop ging steeds een deel naar twee geadopteerde kinderen van het Foster Parents Plan, totdat deze organisatie in opspraak kwam. Daarna zocht V.V. Bevelanders zelf naar een goed doel, het liefste in de buurt of iets wat met mensen uit de vereniging te maken heeft.
De sponsorloop werd een jarenlange traditie.
De succesjaren waren nog niet voorbij, ook in de 3e klasse draaide Bevelanders bovenin mee en eindigde samen met V.V. Dinteloord op de eerste plaats. Een beslissingswedstrijd op neutraal terrein was noodzakelijk. Weer liep Kamperland leeg, er waren 1.600 toeschouwers in Kloetinge. Bevelanders won de wedstrijd overtuigend met 2 – 0 en promoveerde naar de 2e klasse. Dat was bij het zaterdagvoetbal het op een na hoogste niveau. Driemaal achter elkaar kampioen, dat was in Zeeland nog nooit gepresteerd. Om een idee te krijgen wie er in die tijd speelden hier de opstelling:
Keeper was Erik Versluis, de centrale verdedigers waren Leo Wilderom en Andre Tange, deze werden geflankeerd door Bram-Jan Balkenende en Flip de Haze. Het middenveld werd bezet door Kees de Haze en Cherry Strating voor het vernuft en aangevuld met Kees Verhulst en Peter Balkenende voor het loopwerk en de snelheid. Voorin stonden Peter Wolse en Kees Koole, Topscoorder Leo Versluis begon als wissel, hij was licht geblesseerd.
Trainer Wim Ovaa vond het na al deze successen genoeg. Hij werd opgevolgd door Rens Griep. Naast het eerste elftal waren er in dit seizoen 1989-1990 nog drie seniorenelftallen, een damesteam en jeugdteams in alle leeftijden. Er kwam zelfs een tweede damesteam bij in dat seizoen. Het eerste jaar in de 2e klasse leek veel op de voorgaande succesjaren. Onder trainer Rens Griep waren de resultaten prima en we deden zelfs mee in de promotiestrijd. Een seizoen later werd ook het tweede elftal kampioen en ook zij promoveerden naar de landelijke KNVB.
De topjaren
Met het bereiken van de landelijke KNVB voor het eerste en tweede elftal was de top wel bereikt. Men kwam ploegen tegen waar de reclameborden het hele veld 2 rond stonden, grote tribunes en in de bestuurskamer ontvangst met warme en koude hap, geserveerd door een dame die hier speciaal voor was aangesteld. Clubs als Capelle, Achilles Veen, RVVH, SHO en VVGZ daar kon V.V. Bevelanders niet aan tippen qua accommodatie en voorzieningen. Daar moest verandering in komen en dat begon met een fraai staaltje vrijwilligerswerk. Een tegelpad werd binnen enkele dagen aangelegd rondom het hoofdveld. Het hoofdveld kreeg verlichting, zodat er lichtwedstrijden konden worden gespeeld.
De verlichting werd officieel in gebruik genomen met een lichtwedstrijd tegen de enige profclub die Zeeland ooit heeft gehad, VC Vlissingen. De wedstrijd eindigde in een gelijkspel 2 – 2. Als laatste werd dat jaar het kantinegebouw uitgebreid. De paal welke nu in het midden van de kantine staat, was de plek waar vroeger het buitenraam zat. De bestuurskamer kreeg er een zelfde stuk bij. Naast de bestuurskamer kwam een verzorgingsruimte, het Koole Kot genoemd, naar de verzorger in die tijd, Kees Koole.
Een jaar later kwamen de plannen voor een tribune. Na diverse offertes te hebben gezien, bleek dat wel erg duur. Maar een constructeur in Middelburg, die nu op Kamperland woont, kwam met een goedkopere oplossing en wel het nabouwen van de tribune op Kapelle. Met een obligatielening werd extra geld opgehaald en de bouw kon beginnen. Nu zou met het “crowdfunding” noemen, het was in ieder geval vindingrijk en de bouw kon beginnen. Als bouwpakket kwamen de stalen delen aan en de tribune stond binnen een dag overeind, alles paste precies. De betonblokken werden bij Pit Beton gestort, ook weer door vrijwilligers, en met vereende krachten op het staalwerk gelegd. Dak- en achterwand kwamen van Intrec. Zo ontstond een accommodatie die mee kon in de 2e klasse.
Terug in Zeeland
Bevelanders handhaafde zich tot seizoen 1993-1994 in de tweede klasse en degradeert dan vervolgens twee keer op rij naar de 4eklasse. Een jaar later was met door de herindeling bij de KNVB weer in de 3e klasser. De herindeling hield in dat de onderafdeling Zeeland verdween. In het seizoen 2002-2003 zakte Bevelanders aar de laagste klasse van het zaterdagvoetbal, de 4e klasse. Door periodekampioen te worden en promotie af te dwingen in de nacompetitie speelde het eerste in seizoen 2007-2008 en 2011-2012 wederom in de 3e klasse, maar het verblijf bleef beide keren beperkt tot een seizoen.
Een bijzondere prestatie leverde Bevelanders 2 in deze jaren. Door overwinningen op de eerste elftallen van Hoedekenskerke, Wolfaartsdijk en de Meeuwen werd de finale van de afdelingsbeker bereikt. Deze ging nipt verloren tegen Nieuwdorp 1. Bevelanders 2 hield wel 1.000 gulden aan finale en halve finale over in ruil voor het spelen op Zoutelande en in Nieuwdorp. Eigenlijk hadden deze wedstrijden op neutraal terrein gespeeld moeten worden, maar gras is overal groen en van geld kon worden gefeest.
Ondanks dat het sportief wat minder gaat als in de periode rond 1990 bouwt V.V. Bevelanders gestaag door. Met de renovatie van de Nieuwstraat en de komst van de jeugdsoos in 2008 werd het oude kleedlokaal afgebroken en kregen we een nieuwe opslag voor onze rommelmarkt in de vorm van een nissehut. In 2008 was er een flinke aanwas van jeugdleden door het opheffen van V.V. Wissenkerke. Samen met de opkomst van het meidenvoetbal waren de bestaande kleedlokalen onvoldoende. Door dit aan te kaarten bij de gemeente kregen we in 2009 een flink bedrag waarmee we de materialen konden aanschaffen om er twee kleedlokalen bij te bouwen. Met technische ondersteuning van Bouwbedrijf de Haze en IBZ verrezen er twee ruime kleedlokalen met daarnaast een materialenberging. Weer was de inzet van vrijwilligers hierbij onmisbaar.
Het aantal verenigingen dat voor de zaterdag kiest neemt toe en zorgt er voor dat het steeds lastiger wordt om kampioen te worden. Zo werden FC Axel, MZC’11, de Noormannen, Jong Ambon en RCS met overmacht kampioen na hun overgang naar de zaterdag. In 2016-2017 wist Bevelanders wel kampioen te worden na een zware strijd met de Noormannen en een beslissingswedstrijd tegen Veere die met 3 – 1 werd gewonnen. Eindelijk, na 29 jaar weer kampioen.
De toekomst
De maatschappij verandert, als voetbalvereniging moet je daar in meegaan, want niet de sterkste overleeft, maar degene die zich het beste aanpast. Spelers en ouders zijn mondiger, op een vereniging komen allerlei wettelijke verplichtingen af, door de 24-uurs-economie is het niet vanzelfsprekend dat de zaterdagmiddag of een trainingsavond vrij is en ga zo maar door.
Om hier mee om te gaan als vereniging die draait op vrijwilligers is het niet altijd eenvoudig. Gelukkig zijn ze er nog en staat er een goede organisatie met een vaste kern van bestuur, jeugdcommissie en evenementencommissie. Naar behoefte ontstaan nieuwe commissies zoals recentelijk de kunstgrascommissie en nu de jubileumcommissie. Het succes van de kunstgrascommissie is overduidelijk. Na amper een jaar is het veld volop in gebruik en iedereen is er tevreden mee.
De jongste jeugd opent het nieuwe kunstgrasveld
De afgelopen jaren is aan de accommodatie ook het nodige gedaan, kleedkamer 5 is gerenoveerd, de voordeur is vernieuwd, het aantal zonnepanelen is uitgebreid naar 50 stuks. Het terras is vergroot en de zandbak is vernieuwd. Allemaal door onze trots, de vrijwilligers! Klaar zijn we nooit, rust roest. Rommelmarkt en de sponsorloop, maar ook staat er een mosselavond, een Fifa
Playstation toernooi, een AED instructieavond, Sinterklaas viering en diverse feestavonden op ons jaarprogramma.
Meer dan ook zijn “rand” zaken belangrijk, maar voetbal blijft staan op nr 1.
Want het voetballen blijft onze o zo belangrijke rode draad. Met vier seniorenteams, een damesteam, en jeugdelftallen in alle leeftijden is er voor iedereen een team waarin hij/zij kan spelen. Prestatiegericht of recreatief.
We blijven een relatief klein vereniging maar gelukkig lukt het ons ieder jaar weer op voor iedere speler een geschikt team te vinden. Het is wel eens een beetje schipperen, maar dat is inherent aan een kleine vereniging.
V.V. Bevelanders is niet meer weg te denken uit de Zeeuwse voetbalwereld en we zijn klaar voor de toekomst!
